«Παιχνίδι μέχρι τελικής πτώσεως» δείχνει η αγορά προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος με τις εταιρείες να έχουν επιδοθεί σε μια άκρως ανταγωνιστική συμπεριφορά με έμφαση στα μπλε τιμολόγια, προεξοφλώντας ανωμαλίες στην λειτουργία της αγοράς.
Τα παραπάνω επισημαίνουν στελέχη της αγοράς που «βλέπουν» σοβαρή αναντιστοιχία ανάμεσα στο υφιστάμενο κόστος της αντιστάθμισης (hedging) και τις προσφερόμενες τιμές σταθερής τιμολόγησης που κυκλοφορούν αυτή την περίοδο στην αγορά.
Η εν λόγω επισήμανση, όπως σχολιάζουν οι ίδιες πηγές, όσο κι αν είναι επιμέρους ή τουλάχιστον δεν προκύπτει δια γυμνού οφθαλμού, εντούτοις συνιστά ένα βασικό στοιχείο που επιβεβαιώνει ότι ο «πόλεμος τιμών» καλά κρατεί στην αγορά με βασικό επίδικο την διεύρυνση των πελατολογίων, σε σημείο που αυτό έως και να αποσπάται μερικώς από το σχετικό κόστος που συνεπάγεται.
Ο συνολικότερος προβληματισμός εστιάζει ως προς την ωριμότητα με την οποία κινείται η αγορά, προεξοφλώντας ότι η εν λόγω πρακτική έχει αντικειμενικά μικρή διάρκεια που θα οδηγήσει εν τέλει σε νέα (υψηλότερα) επίπεδα ισορροπίας τις τιμές των «μπλε» τιμολογίων σε βάθος χρόνου, «αποκαθιστώντας» την συσχέτιση με το κόστος αντιστάθμισης που συνιστά μια βασική παράμετρο της εξίσωσης «σταθερή τιμολόγηση».
Μάλιστα ως προς το νέο επίπεδο τιμών, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, αυτό θα πρέπει να αναζητηθεί στην ισορροπία ανάμεσα στον παραγωγό και τον καταναλωτή υπό την «σκέπη» του συστήματος οριακής τιμολόγησης, όπου και ο μεν και ο δε, καταλήγουν να αποκομίζουν εύλογο όφελος με την μια πλευρά να αφορά την απόδοση της επένδυσης στη μονάδα παραγωγής και την άλλη πλευρά μια προσιτή τιμή για την αγορά του εμπορεύματος «ηλεκτρική ενέργεια», όλα στη βάση της αλληλεπίδρασης του «supply and demand».
Επιπρόσθετα, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι ο εν λόγω «πόλεμος τιμών» με άξονα τα σταθερά τιμολόγια συνιστά «όχημα» συγκέντρωσης της αγοράς, σημάδια που ήδη έχουν καταγραφεί στην αγορά, ωστόσο αποκτούν νέα δυναμική.
Ασχέτως τι από τα παραπάνω θα επιβεβαιωθεί και σε ποιο βαθμό, τα «νούμερα» της αγοράς ως έχουν σήμερα αποτυπώνουν σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των κόστους της αντιστάθμισης και των προσφερόμενων τιμών με το πρώτο να κυμαίνεται στα 115 με 120 ευρώ ανά μεγαβατώρα φτάνοντας έως και τα 140-150 ευρώ ανά MWh, αν συνυπολογίσουμε όλες τις παραμέτρους διαμόρφωσης της τιμής (τα premiums των traders κλπ).
Από την άλλη οι τιμές των «μπλε» τιμολογίων 12μηνης διάρκειας, παίρνοντας ως βάση την εικόνα του Ιανουαρίου, κυμαίνονται από 0,9 λεπτά του ευρώ ανά κιλοβατώρα έως 12,5 λεπτά στην πλειοψηφία τους με ορισμένα ακριβότερα στα 14,2 λεπτά και 19.9 λεπτά.
Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι το υφιστάμενο κόστος αντιστάθμισης, όπως αναφέρουν στελέχη της αγοράς, «υποδεικνύει» εύλογες τιμές στα επίπεδα των 14-15 λεπτών ανά κιλοβατώρα με πάγιο στα 10-15ευρώ στο πλαίσιο μιας συνολικότερης στρατηγικής μετριασμού του ρίσκου που αναλαμβάνει ο προμηθευτής.
Μάλιστα το κόστος δύναται να διευρύνεται περαιτέρω στη βάση της μερικής αναντιστοιχίας ανάμεσα στην αγορά και την πώληση.
Αναλυτικότερα, ο προμηθευτής αγοράζει ένα baseload προθεσμιακό συμβόλαιο που προσομοιάζει σε μια «ευθεία γραμμή», «παραγνωρίζοντας» τις διακυμάνσεις της κατανάλωσης και οι οποίες είτε αφορούν στην μη απορρόφηση ενέργειας είτε σε πρόσθετες ενεργειακές ανάγκες, οι οποίες εν τέλει θα εξυπηρετηθούν με πρόσθετο κόστος για την εταιρεία προμήθειας.
Συμπερασματικά, όπως υπογραμμίζουν οι ίδιες πηγές, η κατάσταση της αγοράς προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας προσιδιάζει σε έναν «αγώνα μέχρις εσχάτων» με επίδικο την διεύρυνση της πελατειακής βάσης των εταιρειών, «κυοφορώντας» παράλληλα μια νέα «τάξη πραγμάτων» που ήδη έχει ξεκινήσει να παίρνει σχήμα και μορφή με τα «μπλε» τιμολόγια, για παράδειγμα, να αριθμούν, όπως αναφέρουν στελέχη της αγοράς, περί τις 700.000 καταναλωτές, όταν πριν μερικούς μήνες ήταν εκτός συζήτησης λόγω πολύ υψηλού κόστους.
Πηγή: energypress.gr
