Αν υπάρχει ένας κλάδος που δεν καταλαβαίνει τίποτα, ούτε από εκλογικό κίνδυνο, ούτε από τον κίνδυνο ύφεσης, ούτε από την άνοδο των επιτοκίων είναι ο ενεργειακός κλάδος. Οι εταιρείες συνεχίζουν για σχεδόν ένα χρόνο συνεχόμενο, εν μέσω πολέμου και ακραίων διακυμάνσεων των τιμών, να κινούνται με το «πόδι στο γκάζι». Παλιοί και νέοι «παίκτες» είναι στα… όπλα, είτε δραστηριοποιούνται σε παραδοσιακές μορφές ενέργειας, είτε ανήκουν στη νέα φουρνιά των λεγόμενων «καθαρών» μορφών ενέργειας.
Αυτά που συμβαίνουν δεν έχουν προηγούμενο. Τι να θυμηθούμε, την κατάσταση που βρίσκονταν η ΔΕΗ το 2019; Οταν η χρεοκοπία θεωρούνταν από τους ελεγκτές της δεδομένη. Οταν δεν είχε λεφτά να αγοράσει ούτε καν απλές ξύλινες κολώνες για το δίκτυο της θυγατρικής της ΔΕΔΔΗΕ.
Κι όμως μέσα σε 14 μήνες έχει τρέξει μια μεγάλη αύξηση κεφαλαίου (1,35 δισ.), την πώληση ποσοστού του ΔΕΔΔΗΕ στο αυστραλιανό επενδυτικό κεφάλαιο Macquarie και πλέον είναι πολύ κοντά σε μια τεράστια εξαγορά θυγατρική της ιταλικής Enel στην πιο δυναμικά αναπτυσσόμενη ενεργειακή αγορά, αυτή της Ρουμανίας.
Οταν ολοκληρωθεί η συμφωνία, θα κατέχει στη Ρουμανία αιολικά πάρκα δυναμικότητας 498 MW και φωτοβολταϊκά δυναμικότητας 36 MW, ενώ θα ελέγχει τρεις εταιρείες διανομής ρεύματος και δύο εταιρείες προμήθειας, με μεγάλα μερίδια αγοράς. Κι όλα αυτά συμβάλλοντας με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στη στήριξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων εδώ στην Ελλάδα, στην αντιμετώπιση των υπέρογκων τιμολογίων.
Οι τεκτονικές αλλαγές στον κλάδο επέτρεψαν να δούμε παραδοσιακές εταιρείες από τον χώρο των ορυκτών καυσίμων όπως η Helleniq Energy (πρώην ΕΛΠΕ) και η Motor Oil να επεκτείνονται στις ΑΠΕ. Με την τελευταία να αποκτά μεμιάς τεράστιο μέγεθος στον χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με την απόκτηση της Ανεμος από την ΕΛΛΑΚΤΩΡ.
Επέτρεψαν να δούμε πανίσχυρους επενδυτές να ψηφίζουν ελληνική ενέργεια, όπως η Fairfax του Πρεμ Γουάτσα στη Μυτιληναίος ή τη σχεδόν ολοκληρωμένη επένδυση της αυστραλιανής First Sentier στην Τέρνα Ενεργειακή.
Είναι ξεκάθαρο ότι όλες αυτές οι μεγάλες εταιρείες και επενδυτές, βλέπουν ένα μονοπάτι επιτυχίας και μεγάλης κερδοφορίας, από τον διαρκή μετασχηματισμό του κλάδου. Η τάση αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι οι «πράσινες» επενδύσεις και γενικώς οι κινήσεις των εταιρειών στις καθαρές μορφές ενέργειας, της κυκλικής οικονομίας και της βιωσιμότητας, βρίσκουν πολύ πιο εύκολα χρηματοδοτήσεις, καθώς η διεθνής επενδυτική βιομηχανία γνωρίζει ότι εκεί είναι το μέλλον.
Παράλληλα, τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης λειτουργούν ως επιταχυντής των εξελίξεων σε μια συγκυρία που τα ίδια τα γεγονότα επισπεύδουν τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, προξενώντας έναν δημιουργικό αναβρασμό σε όλο το οικοσύστημα του ενεργειακού κλάδου, αλλά και των υποδομών.
Ολες αυτές οι αλλαγές, θα έχουν όμως και συγκεκριμένα οφέλη για τους πολίτες. Πέραν από τις πολλές νέες θέσεις εργασίας που ήδη δημιουργούνται, η ενεργειακή μετάβαση σε φιλικότερες και χαμηλότερου κόστους μορφές ενέργειας, στην οποία συντελούν όλες αυτές οι επενδύσεις και οι εξαγορές, θα προσφέρει άφθονη και φτηνότερη ενέργεια σε όλους τους καταναλωτές. Πρόκειται για μια μικρή «επανάσταση» η οποία συντελείται εν μέσω ενεργειακού πολέμου από ακμάζουσες ελληνικές εταιρείες…
(Αναδημοσίευση από Οικονομικός Ταχυδρόμος)
Πηγή: energypress.gr
